Month: October 2019

Milena: Muszę się Wam do czegoś przyznać. Moja dzisiejsza muzyczna propozycja pochodzi z repertuaru wokalistki, którą kiedyś, gdy byłam nieco młodsza, uznawałam za moją ulubioną artystkę – miałam wtedy jakieś… 10 lat. Z tego, co pamiętam, podobało mi się wówczas to, że jej styl jest tak oryginalny, tak różny od tego, co oferują nam inni wykonawcy obecni w stacjach radiowych. Ów styl to efekt inspiracji takimi gatunkami, jak new age czy muzyka celtycka.
Charakteryzując moją dzisiejszą bohaterkę warto zauważyć, że bardzo chroni ona swoją prywatność, co, jak wiadomo, jest rzadkością w dzisiejszym świecie. Choć jej solowa kariera trwa już ponad 30 lat, nigdy nie wybrała się w trasę koncertową, co tłumaczyła między innymi niemożnością odtworzenia pełnego brzmienia jej muzyki podczas występów na żywo oraz brakiem czasu na działalność koncertową, będącym efektem długo trwającego procesu pracy nad nagraniami płytowymi. Dziś mam dla Was jedną z najpogodniejszych piosenek z repertuaru Enyi, która wraz z inną premierową kompozycją została dołączona do albumu "Paint the Sky with Stars: the Best of Enya", wydanego w 1997 roku, zawierającego najbardziej znane utwory tej wykonawczyni, szybko jednak "Only if" również zasłużyło na status wielkiego przeboju.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Kiedy jakiś czas temu prezentowałam Wam jeden z najnowszych utworów grupy Varius Manx zapowiedziałam, że wrócimy do jej wcześniejszych dokonań i przypomnimy sobie efekty jej współpracy z poprzednimi wokalistkami. Tym razem jednak skupimy się na solowych dokonaniach tej Pani, która w zespole śpiewała jako pierwsza. Współpracę z Varius Manx zaczęła jako dwudziestolatka i to jej głos możemy usłyszeć na dwóch albumach, które stały się jednymi z najważniejszych polskich płyt lat dziewięćdziesiątych. W 1995 roku wokalistka zadecydowała o odejściu z grupy i od tego czasu podejmuje samodzielne artystyczne działania. Ważnym epizodem w jej karierze były trzy albumy, nagrane z jej ówczesnym partnerem – Johnem Porterem. Powróciła jednak do nagrywania płyt solowych, a pierwsza z nich, zatytułowana "Vena amoris", ukazała się w 2013 roku. Jak relacjonowała sama artystka, która została również współałtorką zamieszczonych na tym krążku utworów, inspiracją do wyśpiewanych przez nią tekstów stały się przede wszystkim historie jej przyjaciółek. Jaka opowieść kryje się zatem w piosence zatytułowanej "Hen hen", która jako pierwsza promowała tę niezwykle klimatyczną płytę?

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Tym razem mam dla Was piosenkę zespołu, który w Polsce w latach 80 cieszył się wyjątkową popularnością, a For America po dziś dzień większość nas jest w stanie zanucić z pamięci. Red Box to brytyjski zespół synthpopowy założony w latach 80. Oprócz ich najsłynniejszego, wymienionego wcześniej przeboju, w dorobku zespołu zapisały się takie piosenki jak np. Chenko (tym zadebiutowali) , czy Heart Of The Sun. Gdyby ktoś się zastanawiał, o co właściwie chodzi z tym czerwonym pudełkiem odpowiadam: W takim właśnie opakowaniu muzykom dostarczono jeden z mikrofonów.
Piosenka na dziś to utwór promujący najnowszy album zespołu pt. Chase The Setting Sun. Czy powieli sukces największych przebojów Red Box?

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Tym razem mam dla Was utwór z repertuaru jednego z najsłynniejszych zespołów punkrockowych wszech czasów, choć na stylistykę tej grupy, szczególnie w późniejszym okresie działalności, wpływ miały również inne gatunki muzyczne, takie, jak ska czy funk. Okoliczności, które stanowiły inspirację do napisania tej kompozycji nie należały do przyjemnych. Muzycy dowiedzieli się bowiem o sytuacji w Iranie, gdzie na początku lat osiemdziesiątych, w wyniku rewolucji islamskiej, pod groźbą kary chłosty zabroniono posiadania płyt z muzyką popularną. Prezentowana przeze mnie piosenka zyskała spore uznanie publiczności, jednak przejawiało się ono w dość szczególny sposób. Wyobraźcie sobie, że jej tytuł pojawił się na jednej z bomb, użytych podczas I Wojny w Zatoce Perskiej, a ponadto stała się ona jednym z ulubionych utworów amerykańskich żołnierzy, walczących w licznych wojnach w krajach arabskich. Kształt większości partii instrumentalnych to w tym przypadku efekt pracy Toppera Headona, odpowiedzialnego w zespole za instrumenty perkusyjne, jednak ze względu na pogłębiające się uzależnienie od narkotyków nie wziął on udziału w teledysku. Zastąpił go pierwszy perkusista grupy – Terry Chimes.
Mimo tylu niekoniecznie pozytywnych sytuacji związanych z moją dzisiejszą muzyczną propozycją, zapewniam, że zespół the Clash za jej sprawą dostarczy Wam sporą dawkę energii, której wszyscy potrzebujemy u progu nowego tygodnia.
https://www.youtube.com/watch?v=bVNM93EWGFE
Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Dawno nie było u nas nic o Eurowizji. Warto jednak powrócić do tego wątku, szczególnie do wspominania piosenek, które reprezentowały nasz kraj. W tym roku minęło bowiem 25 lat od pierwszego udziału Polski we wspomnianym konkursie.
Dziś skupimy się na nieco zapomnianym epizodzie w naszej Eurowizyjnej historii. W 2001 roku droga do wyboru piosenki, którą pokazaliśmy przed całą Europą okazała się dość zawiła. Według pierwotnych planów miała nas reprezentować Natalia Kukulska. Po licznych zawirowaniach okazało się, że do Kopenhagi pojedzie Andrzej Piaseczny. Wokalista postawił jednak pewien warunek – sam chciał napisać tekst do Eurowizyjnej propozycji. Rozpoczęły się zatem poszukiwania kogoś, kto zadbałby o warstwę muzyczną. Padło na Roberta Chojnackiego. Mogłoby się to wydawać dość oczywistym wyborem – pamiętamy przecież owoce współpracy obu panów z lat dziewięćdziesiątych. Okazuje się jednak, że na początku ubiegłej dekady byli oni w nienajlepszych stosunkach, w kontekście Eurowizyjnych przygotowań mówiło się zatem o wielkim pojednaniu. Choć Piasek, zgodnie ze swymi zamiarami, stworzył tekst do powstającej piosenki, ostatecznie zdecydowano się na wersję anglojęzyczną, której autorem został John Porter.
W wywiadach poprzedzających konkurs Piaseczny zapewniał, że jest pewien wygranej. I rzeczywiście… wygrał. Przypuszczam, że jesteście zaskoczeni tą informacją, wszak powszechnie wiadomo, że najlepszym wynikiem w historii polskich startów w Eurowizji było drugie miejsce. Otóż Piasek zdobył nagrodę imienia Barbary Dex, przyznawaną najgorzej ubranym wykonawcom. A wszystko przez futro, które wokalista postanowił przywdziać, a później efektownie z siebie zrzucić.
We właściwym konkursie nie było już tak spektakularnie, bo utwór "2 long" znalazł się dopiero na miejscu dwudziestym. Czy Waszym zdaniem Polska po raz kolejny zasłużyła na tak surowy werdykt europejskiej publiczności?

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Macie ochotę na piosenkę o radiu? Jeśli tak, to służę! Dziś singiel promujący debiutancką płytę zespołu Kapral Zajączek zatytułowaną Bal, którego nie było.
Sami o sobie piszą tak: Kapral Zajączek to ciepłe, wakacyjne noce i muzyka niosąca się z dancingów na rozświetlonym statku. Proza życia ubrana w chwytliwe melodie, zadziorne granie i ducha młodości. Od siebie dodam, że na spotkanie z debiutanckim krążkiem Kaprala Zajączka zapraszam już dziś po 21, a teraz posłuchajmy piosenki o Supersamie, a właściwie o grającym w nim radioodbiorniku.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Zespół, z którego repertuaru pochodzi utwór wybrany przeze mnie na dziś, bywa przez niektórych klasyfikowany jako kabaret. Powstał w 1977 roku, a jego nazwę zaczerpnięto od miana pewnej gdańskiej ulicy, przy której mieścił się klub, będący początkowo miejscem prób pierwszego składu muzyków tworzących tę grupę. Z czasem skład sekcji instrumentalnej podlegał modyfikacjom, niezmiennie jednak wokalistą i najbardziej rozpoznawalnym członkiem pozostawał Rudi Schuberth. Zespół aktywny był przez 12 lat, jednak zdążył przez ten czas wylansować kilka niezapomnianych przebojów – wystarczy choćby wspomnieć piosenki o "córce rybaka" czy "Monice – dziewczynie ratownika". Nic dziwnego, że w obliczu wciąż niemijającej popularności tych utworów w 2008 roku podjęto decyzję o reaktywacji grupy.
Dziś proponuję Wam kompozycję Wałów Jagiellońskich, będącą czymś w rodzaju wyznania miłosnego. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie to, gdzie przebywa nadawca owego wyznania. Jesteście ciekawi, co to za miejsce i co miał do przekazania obiektowi swoich uczuć?

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Takie zespoły jak Thin Lizzy czy Motörhead mam nadzieję, że przynajmniej z nazwy kojarzy większość z Was. Dziś mam dla Was utwór artysty, który był związany z obiema tymi kapelami, szczególnie zasłużył się dla tej pierwszej, bo oprócz gry na gitarze skomponował część utworów Thin Lizzy. W 2011 roku światło dzienne ujrzała solowa, jak do tej pory jedyna w karierze Robertsona płyta, z której dziś mam dla Was tytułową piosenkę. Przed Wami kawałek dobrego, melodyjnego rocka, czyli dobry powód, by zrobić głośniej, prawda? 🙂

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!