Tripel, przeboje trzech pokoleń

Milena: Wykonawcę piosenki wybranej przeze mnie na dziś chyba wszyscy kojarzymy z grupą Czerwone gitary. Udzielał się w niej jako kompozytor,
wokalista i instrumentalista – w młodości kształcił się bowiem w dziedzinie gry na skrzypcach, ale potrafi również grać na fortepianie i
gitarze. W późniejszym okresie swojej artystycznej działalności, gdy rozwijał już karierę solową, skomponował między innymi wiele utworów do
słów wybitnej autorki – Agnieszki Osieckiej. Zafascynowały go ponadto zdobycze muzyki elektronicznej, czego wyrazem stała się między innymi stworzona przez
niego dźwiękowa oprawa takich filmów, jak "Kogel Mogel" czy "Uprowadzenie Agaty". Na skutek osobistych przeżyć, związanych ze śmiercią syna,
wycofał się z życia publicznego, nie oznacza to jednak, że zapomnieli o nim miłośnicy jego pięknych, często melancholijnych melodii.
Na naszej antenie pojawia się całkiem sporo kompozycji autorstwa Seweryna Krajewskiego, są to zarówno przeboje z repertuaru Czerwonych Gitar,
jak i fragmenty ścieżek dźwiękowych do filmów przez niego umuzycznionych. Tym razem wybrałam jednak chyba dość dobrze znaną piosenkę powstałą
w 1984 roku, z tekstem Jacka Cygana.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Bohaterka dzisiejszego wpisu swoją muzyczną przygodę rozpoczęła od nauki gry na organach. Z czasem jednak ten instrument postanowiła zamienić na coś mniejszego, padło na gitarę. Jak wieść gminna niesie, znając zaledwie 4 akordy udało się jej nagrać debiutancką płytę. Kolejny krążek okazał się strzałem w dziesiątkę. Oprócz lokalnej, duńskiej wersji, ukazała się także edycja międzynarodowa i to właśnie z tej płyty posłuchamy nagrania tytułowego, czyli "„And So The Story Goes” ". Oprócz niewątpliwego muzycznego talentu, Maria Montell potrafi także składać wyrazy w zdania, a te w większe formy, efektem czego są dwie książki dla dzieci jej autorstwa.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Czy ktoś ze słuchaczy stęsknił się za Eurowizyjnymi wspomnieniami? Dziś sięgam pamięcią do niezbyt odległej w czasie edycji najsłynniejszego europejskiego muzycznego konkursu – powracam bowiem do roku 2018.
Jakiś czas temu podzieliłam się z Wami spostrzeżeniem, że bardzo ciekawe muzyczne propozycje prezentowane na tym festiwalu już niejednokrotnie pochodziły z Holandii. Dopiero jednak w tym roku po raz pierwszy od wielu lat reprezentantowi tego kraju udało się zwyciężyć, dzięki czemu Eurowizja w przyszłym roku odbędzie się w Rotterdamie.
Przy okazji prezentowania jednej z holenderskich Eurowizyjnych piosenek wspominałam, że na naszej antenie usłyszeć możecie jeszcze inny utwór, wybrany przez Niderlandy do europejskiej rywalizacji. Okazuje się, że obie te kompozycje mają ze sobą wiele wspólnego – łączy je nie tylko to, że zostały wytypowane do udziału w konkursie przez jedno państwo, ale również osoba autora i wykonawcy. W 2018 roku, gdy zwycięstwo świętowała Netta – nieco kontrowersyjna wokalistka z Izraela, na dalekim, osiemnastym miejscu uplasował się artysta, kryjący się pod pseudonimem Waylon, z bardzo dynamiczną propozycją, zatytułowaną "Outlaw in 'Em". To właśnie on 4 lata wcześniej, wraz z grupą The Common Linnets, otarł się o wygraną. Piosenkę, którą wówczas wykonał, mieliście już okazję poznać, posłuchajcie zatem, co zaprezentował, gdy pojawił się na Eurowizyjnej scenie już jako solista.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Gdybym napisał Wam, że dziś posłuchamy piosenki w wykonaniu rodziny popularnej w latach 90, ilu pomyślałoby o Kelly Family? Nie, rodzinki Kelly dziś nie będzie z prostej przyczyny: W repertuarze głównego kanału Radia DHT nie mamy ani jednej ich piosenki. Mamy za to inną muzyczną familię, kanadyjski zespół The Moffatts. Scott, Clint, Bob i Dave Swoją karierę sceniczną zaczęli w latach 80, w wieku zaledwie kilku lat. Występowali razem z rodzicami Darlaną i Frankiem, śpiewając piosenki country. Jednak największy sukces przyniosła im druga połowa lat 90, kiedy światło dzienne ujrzał album Chapter I: A New Beginning, prezentujący bardziej pop / rockowe oblicze młodego pokolenia rodziny Moffattsów. To właśnie z tej płyty pochodzi moja dzisiejsza propozycja, nieco zapomniana, ale swego czasu będąca regularnie odtwarzana w lokalnych stacjach radiowych. Zespół zakończył działalność w 2001 roku, ale w 2018 nagrał nowy materiał, z którym wszyscy chętni będą mogli zapoznać się w najbliższym wydaniu programu Z Archiwum M.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Zespół Voo Voo obecny jest na muzycznej scenie od połowy lat osiemdziesiątych. Jego najbardziej rozpoznawalnym członkiem pozostaje, znany chyba wszystkim słuchaczom, wokalista, autor tekstów i kompozytor – Wojciech Waglewski. Twórczość grupy z biegiem lat podlegała stylistycznym przeobrażeniom – w początkowym okresie była dość mroczna, a z czasem stała się dynamiczna i żywiołowa, jej cechą charakterystyczną pozostaje jednak sięganie po brzmienia różnych instrumentów, szczególnie dętych, coraz rzadziej obecnych we współczesnej muzyce popularnej. Jest to możliwe zarówno dzięki umiejętnościom członków zespołu (większość z nich to niezwykle biegli w swym fachu multiinstrumentaliści), jak i współpracy z licznymi muzykami – na większości albumów Voo Voo pojawiają się goście specjalni.
Po zainicjowaniu kilku projektów z udziałem wielu utalentowanych artystów, w 2008 roku członkowie grupy podjęli decyzję o nagraniu płyty w podstawowym, czteroosobowym składzie. W radiu DHT możecie usłyszeć dwie piosenki z tego krążka, zatytułowanego "Samo Voo Voo". Dziś wybrałam dla Was kompozycję, która stała się drugim singlem promującym to wydawnictwo.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Jeśli chodzi o piosenki, które dodajemy do naszej playlisty czasem jest tak, że zastanawiamy się dłużej, czasem decyzja jest entuzjastyczna i niemal natychmiastowa. O ile pamiętam to w przypadku utworu, jaki zaprezentuję dziś wyglądało to mniej więcej w ten sposób:
Ooooo! Dodajemy!
I dodaliśmy, dzięki czemu piosenki o prawdziwej przyjaźni z obecnym gdzieś w tle wydrukowanym w 3D modelem guza możecie słuchać do dziś. A kto właściwie stoi za tym nagraniem?
Jest to szwedzki artysta, który początkowo swoją twórczość wydawał pod pseudonimem Rocky Dennis. Do współpracy przy Evening Prayer zaprosił piosenkarkę LouLou Lamotte -, którą możecie usłyszeć w refrenach.
Czy ktoś poza nami to gra? Nie wiemy i szczerze mówiąc nie spędza nam to snu z powiek. Ważne, że jest dobre!

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Dziś uśmiechamy się w szczególności do wszystkich naszych słuchaczy ze Szczecina. To bowiem z tego miasta wywodzi się znana dobrze chyba nam wszystkim grupa Hey. Jednak to nie jej dotyczyć będzie tym razem moje muzyczne wspomnienie, choć z pewnością przyjdzie jeszcze czas na powrót do znanych lub mniej znanych przebojów okraszonych głosem Kasi Nosowskiej.
Po sukcesie, jaki osiągnął Hey, oczy przedstawicieli wytwórni płytowych skierowały się właśnie na Szczecin, gdzie poszukiwano kolejnego tak wyjątkowego talentu. W ten właśnie sposób dostrzeżono zespół Firebirds, w którym prym wiodła niezwykle charyzmatyczna wokalistka i autorka tekstów – Joanna Prykowska.
Muzycy mieli już wówczas na koncie nagranie jednej, dość niszowej kasety. Dużo większą popularność zyskał jednak kolejny album, wydany w 1996 roku. Co ciekawe, nad produkcją tego wydawnictwa czuwała Edyta Bartosiewicz, miała zatem wpływ na ostateczne brzmienie piosenek, które znalazły się na krążku.
Mam dziś dla Was największy przebój z tej płyty. Jak wspominała Joanna Prykowska, inspiracją do napisania tekstu tego utworu był film, opowiadający historię dziewczyny, która nie była w stanie ułożyć sobie życia przez zaborczą miłość, jaką obdarzał ją brat. Nie wspomniałam jeszcze, że ów niezwykle popularny wówczas album nosi tytuł "Kolory". Pracując nad jego warstwą słowną Pani Joanna skupiała się właśnie na barwach, odnoszących się do różnych emocji. Znalazło to odzwierciedlenie w tytułach poszczególnych piosenek. Chyba właśnie dlatego prezentowany przeze mnie "Harry" posiada w podtytule słowo "czerwony".
Niestety po grupie Firebirds nie pozostało nam zbyt wiele – po nagraniu trzeciej płyty zespół zakończył działalność. Posłuchajmy zatem tej oto tragicznej historii miłosnej w jakże klimatycznym muzycznym ujęciu.
https://www.youtube.com/watch?v=nrPgLhjl-fw
Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Zespół, o którym dziś opowiem kilka słów powstał w 1984 roku. Pomysłodawcą całego przedsięwzięcia jest Mirosław Jędras i to właśnie od jego pseudonimu (Zacier (nawet nie chcę wiedzieć, skąd taka ksywa!)) wzięła się nazwa kapeli. Gdyby tego było mało, Zacier to skrót, a jego rozwinięcie brzmi: Zespół Artystów Cierpiących I Entuzjastycznie Rżnących. Zaciekawieni? To jeszcze nie koniec, bo teraz przechodzimy do dzisiejszej piosenki, w której absurd goni absurd. Niedźwiedź, o imieniu Janusz, z wąsami, mieszkający w bloku i słuchający hiphopu. O co tu chodzi? Posłuchajcie sami:

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Tym razem wybieramy się w muzyczną podróż do Irlandii, konkretnie do miejscowości Dundalk. Tam właśnie Z początkiem lat 90 rodzeństwo Corr założyło zespół, który przez wiele lat cieszy nasze uszy dość oryginalnym połączeniem popu i elementów muzyki celtyckiej. Zapraszam do wysłuchania piosenki, która w 1995 roku utorowała trzem siostrom i bratu drogę na anteny stacji radiowych i telewizyjnych. Oto dawka pozytywnej energii, w sam raz na piątek!

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!