Tripel, przeboje trzech pokoleń

Michał: Największym i pamiętanym po dziś dzień przebojem tego zespołu jest bez wątpienia utwór Jedwab, wykonywany wspólnie z Edytą Bartosiewicz. Róże Europy mają na swoim kącie jednak znacznie więcej piosenek, a nawet jedną na temat radia! I to właśnie o radiu młodych bandytów, które występuje jednak tylko w refrenie i tak do końca nikt nie wie jaka właściwie jest ta stacja, będzie nasza dzisiejsza piosenka dnia. Utwór opowiada o temacie starym jak świat, czyli braku porozumienia między pokoleniami, o niezrozumieniu młodych przez starszych, ale i vice versa! A teraz bardzo osobiście. Pierwszy raz usłyszałem tę piosenkę, gdy miałem 6 lat. Pojawiła się ona w programie radiowym, w trakcie którego miałem okazję na krótki debiut przed mikrofonem. Tamtego radia już dawno nie ma, ale bakcyl pozostał, no i są młodzi bandyci, choć niejednokrotnie się zastanawiam, czy sam jeszcze jestem jednym z nich?
https://www.youtube.com/watch?v=DSMyRibMm_g
Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: W naszych muzycznych wpisach przypominamy różnych wykonawców, będących przedstawicielami wielu gatunków – często pojawia się rock czy pop, tak się jednak jakoś składa, że dość rzadko proponujemy Wam piosenki spod znaku reggae, a już zwłaszcza twórczość rodzimych reprezentantów tego nurtu. Tym razem mam dla Was reggae prosto z Wodzisławia Śląskiego, bowiem to właśnie z tego miasta i jego okolic wywodzi się grupa wykonująca dzisiejszy przebój dnia. Zespół został założony w 2003 roku, między innymi przez braci Rafała i Karola Karwotów, przy czym w składzie do dziś pozostał jedynie pierwszy z wymienionych muzyków. Formacja ma na koncie 5 studyjnych i jeden koncertowy album, płyty i występy to jednak nie wszystkie przejawy jej działalności – członkowie grupy są bowiem organizatorami festiwalu poświęconego muzyce reggae, noszącego nazwę "Najlepsze miejsce na ziemi", odbywającego się w Wodzisławiu Śląskim.
Na dziś proponuję Wam utwór, który nasi bohaterowie zamieścili na krążku "Endorfina" z 2012 roku. Wydaje mi się, że mogą go znać całkiem dobrze nie tylko wierni fani reggae – był bowiem dość często emitowany w stacjach radiowych, szczególnie tych adresowanych do młodzieży. Sama dość rzadko wybieram takie stacje (wiadomo przecież, że najlepszym wyborem jest obecnie radio DHT", przyznam jednak, że kompozycja "Nie chcę umierać" z repertuaru zespołu Tabu "wpadła mi w ucho", może zatem również Wam przypadnie do gustu.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Dziś na tapet bierzemy kolejny brytyjski zespół, tym razem coś z gatunku tzw. Nowej fali. China Crisis powstało w 1979 roku, jednak ich prawdziwy sukces to lata 80. Największy przebój zespołu to pamiętany do dziś utwór Wishful Thinking", który zapewnił kapeli miejsce na światowych listach przebojów. My posłuchamy mniej znanego, ale równie przyjemnego nagrania, pochodzącego z trzeciego albumu zespołu zatytułowanego Flaunt the Imperfection. Co ciekawe, w produkcję tej płyty zaangażowano dodatkowego muzyka. Był nim Walter Becker, znany z jazzowo / rockowego zespołu Steely Dan.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Dziś chciałabym przypomnieć Wam coś z repertuaru pewnego brytyjskiego tria, wykonującego muzykę spod znaku alternatywnego rocka z domieszką elektroniki. Wchodzący w jego skład muzycy wkroczyli na wspólną artystyczną drogę dość wcześnie – dwóch z nich zaczęło występować razem już w okresie nauki szkolnej, trzeci dołączył do nich po dwóch latach. Tak właśnie narodziła się grupa Fear of Flying. Po pewnym czasie członkowie formacji dostrzegli, że w ich twórczej działalności nastąpiła stagnacja. Poszukując rozwiązania tej niełatwej sytuacji, muzycy podjęli decyzję o porzuceniu dotychczasowego szyldu. Tym samym, jak napisali w opublikowanym na swojej stronie Internetowej komunikacie, Fear of flying przestało istnieć, a wzamian narodziło się White lies. Za zmianą nazwy poszła również zmiana stylu – zespół w trudnym dla siebie czasie stworzył bowiem kilka piosenek, które znacząco różniły się od ich wcześniejszego repertuaru.
Moja dzisiejsza propozycja była trzecim singlem z debiutanckiego krążka grupy, zatytułowanego "To lose my life…", wydanego w 2009 roku. Jak wspominają sami muzycy, napisanie i nagranie tego utworu przyszło im z łatwością i przebiegło bardzo szybko. Sądzą również, że cechuje się on sporym potencjałem do przetwarzania, na co dowodem są remiksy, które znalazły się na stronie B wspomnianego singla.
A jak brzmiały późniejsze dokonania White Lies? Bądźcie z radiem DHT regularnie, a na pewno się o tym przekonacie, tymczasem zaś posłuchajcie piosenki "Farewell to the fairground".

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Dziś wybierzemy się na muzyczną wycieczkę do Liverpoolu ale nie, nie mam zamiaru proponować Wam czegoś z repertuaru Beatlesów. Zamiast tego, chciałbym przypomnieć zespół, który za sprawą utworu You To Me Are Everything zyskał wcale niemałą, światową popularność w latach 70. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że udział w sukcesie zespołu miało 2 zewnętrznych autorów: Ken Gold i Mick Denny, bo to właśnie oni byli odpowiedzialni za tekst i produkcję największego hitu Real Thing. Podobnie rzecz się miała z piosenką, którą chciałbym Wam przedstawić dziś. Utwór z jakiegoś powodu nie przypadł do gustu członkom zespołu, został odłożony na później. Jak się okazało, to „później” trwało kilkadziesiąt lat. W 2017 roku Ken Gold zupełnie przypadkowo odnalazł jedyną taśmę z nagraniem i postanowił zrobić z niej użytek. Efektem tej decyzji jest jedna z nowszych piosenek na antenie głównego kanału Radia DHT choć chyba przyznacie, że wcale nowocześnie nie brzmi.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Czy ktoś ze słuchaczy pamięta emitowany pod koniec lat dziewięćdziesiątych przez TVN program "Zostań gwiazdą"? Ja na przykład nie pamiętam, gdyż byłam wówczas dość małym dziecięciem. Udało mi się dowiedzieć, że było to widowisko w pewnym sensie podobne do cieszącego się od kilku lat uznaniem widzów formatu "Twoja twarz brzmi znajomo". Tam również uczestnicy brali na warsztat popularne utwory, starając się jak najdokładniej skopiować oryginalne wykonanie, zarówno w sferze wokalnej, jak i w dziedzinie prezencji scenicznej. Różnica między programami jest jednak zasadnicza – w tym, który dziś chcę przypomnieć nie brali udziału znani piosenkarze czy aktorzy, lecz debiutanci. Wyjątkową cechą "Zostań gwiazdą" było również to, że zwycięzcy jego odsłon w poszczególnych krajach rywalizowali w międzynarodowym finale.
W Polsce zrealizowano dwie edycje tego formatu. Pierwszą, wyemitowaną w roku 1998, wygrała Magdalena Piwowarczyk. Tak świetnie wcieliła się ona w postać Sinead O’Connor, że nie tylko stanęła na najwyższym stopniu podium w Polsce, ale również zajęła drugie miejsce w starciu ze zwycięzcami z innych europejskich państw.
Po tym sukcesie Pani Magdalena została zaproszona do współpracy przez Damiana Rękasa – założyciela grupy o nazwie Siedem. Formacja istniała jedynie do 2004 roku i ma na koncie dwa albumy. Największy sukces zapewniła jednak muzykom kompozycja, która jako pierwsza promowała ich debiutancki krążek. Została ona włączona do ścieżki dźwiękowej filmu "Fuks", a, jak mówią ci, którzy pamiętają te czasy nieco lepiej ode mnie, była dość często emitowana przez stacje radiowe. Dziś w żadnym popularnym radiu raczej jej nie usłyszymy, późniejsze artystyczne próby Pani Piwowarczyk również zresztą nie cieszą się zbyt wielką popularnością, my jednak staramy się pamiętać o tym, o czym inni zapominają. Tytuł wskazuje, że jest to piosenka "O smokach". Czy zatem kryje się za nią jakaś baśniowa historia?

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Bez względu na to, czy w dzieciństwie czytaliście powieść autorstwa Cécile Aubry o niezwykłej przyjaźni młodego Sebastiana i owczarka o imieniu Bella mam nadzieję, że dzisiejsza piosenka dnia przypadnie Wam do gustu. Zespół, o którym tym razem mowa powstał w Szkocji dokładnie 24 lata temu. Założycielem grupy było dwóch panów o imieniu Stuart, obecnie w Belle and Sebastian ostał się już tylko jeden z nich, wokalista, gitarzysta i klawiszowiec w jednym. Prezentowana dziś piosenka była zapowiedzią drugiej z trzech winylowych EP-ek pod zbiorczym tytułem: "How To Solve Our Human Problems, które ukazały się na przełomie 2017 i 2018 roku. Od siebie dodam jeszcze tyle: Wchodzi w głowę od pierwszego usłyszenia!

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Milena: Wykonawczynię piosenki wybranej przeze mnie na dzisiejszy dzień bez wątpienia zna cała Polska. Podobnie jest z autorką warstwy słownej tego utworu, ma ona bowiem na swoim koncie teksty do kilku tysięcy kompozycji, spośród których wiele stało się przebojami. Nie jest tajemnicą, że obie panie przyjaźniły się, choć ich relacja nie należała do najłatwiejszych. Poznały się, gdy pierwsza z wymienionych artystek – Maryla Rodowicz była dopiero u progu popularności, zaś druga – Agnieszka Osiecka współpracowała już z teatrem STS. Różniło je sporo – podejście do mody, pieniędzy i kariery. Mimo to przeżyły razem wiele niezapomnianych, często szalonych przygód. Po pewnym czasie zaczęły się jednak od siebie oddalać – pochłonęły je własne sprawy i problemy.
W kwestiach artystycznych rozumiały się świetnie. Teksty dla Rodowicz Osiecka najczęściej pisała od ręki, wprowadzając poprawki, jeśli Pani Maryla miała jakieś zastrzeżenia. Jak powtarzała najsłynniejsza polska "poetka piosenki", autor, by się spełnić, musi trafić na "swoją Rodowicz".
Dziś mam dla Was jeden z wielu efektów wspólnej pracy wspominanych artystek. Nie będzie to jednak wybór oczywisty, w radiu DHT lubimy przedstawiać Wam bowiem niebanalne muzyczne propozycje. Przed Wami Maryla Rodowicz w rockowym wydaniu i historia pewnej dziewczyny o blond włosach, powiedzmy to wprost, raczej nie grzeszącej inteligencją.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!

Michał: Dziś wybierzemy się na muzyczną wycieczkę do Kanady czyli kraju, z którego nadajemy nasz sygnał. Zespół, który chciałbym dziś przedstawić powstał w 1988 roku, jednak największą popularność zyskał w pierwszej połowie lat 90. Na świecie Crash Test Dummies zasłynęli piosenką, którą właśnie dziś mam przyjemność Wam zaprezentować. Mmm Mmm Mmm Mmm było bardzo popularne w Europie, Australii oraz USA, co ciekawe, Kanadyjczykom piosenka spodobała się najmniej i nigdy nie odniosła oszałamiającego sukcesu w ojczyźnie zespołu. Posłuchajmy zatem 3 opowieści:
– O chłopcu, który przedwcześnie osiwiał
– O dziewczynie, która wstydziła się przebierać ze swoimi koleżankami
– O chłopcu, który z powodu praktyk religijnych swoich rodziców musiał po szkole wracać od razu do domu.

Więcej takiej muzyki usłyszysz na kanale głównym Radia DHT, włącz koniecznie: www.radiodht.com i zostań na dłużej!